Γιατί… έβγαλε παράπονο ο Καρυπίδης

Ο Θόδωρος Καρυπίδης όπως και κάθε επιχειρηματίας που σέβεται τους κανόνες του επιχειρείν είναι υποχρεωμένος να προγραμματίζει την οποιαδήποτε επένδυση κάνει, βάσει αριθμών. Είτε είναι η οικογενειακή επιχείρηση με τις παλέτες, είτε μια ποδοσφαιρική ομάδα που εκτός των άλλων είναι και συναίσθημα εκτός από αριθμοί. Μιλάμε για ΠΑΕ, με ισολογισμούς, θετικά και αρνητικά ισοζύγια, καθημερινές υποχρεώσεις που «τρέχουν», έξοδα και έσοδα. Αυτό το τελευταίο είναι που διαμορφώνει και το ύψος της επένδυσης αλλά και την πιθανότητα κέρδους.

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Ο Καρυπίδης όταν αποφάσισε να εμπλακεί με τον Άρη, είχε κατά νου ότι πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες ομάδες στον ελληνικό χώρο, με τεράστια δεξαμενή οπαδών και δυνατότητες αξιοποίησής τους ως εν δυνάμει… πελατών. Φρόντισε λοιπόν με το καλημέρα να εντυπωσιάσει για να τους κερδίσει, γνωρίζοντας ότι για δεύτερη σερί χρονιά στη Γ΄ Εθνική τα έσοδα θα ήταν πενιχρά. Έκανε σπουδαίες μεταγραφές, κέρδισε περπατώντας την άνοδο στη Football League, σύστησε νέα ΠΑΕ, κάλυψε το μετοχικό της κεφάλαιο και την επόμενη εβδομάδα λαμβάνοντας και τυπικά το πιστοποιητικό από την ΕΕΑ αναλαμβάνει να οδηγήσει την καινούργια και «καθαρή» από χρέη ΠΑΕ στη φυσική της θέση. Επένδυσε δηλαδή σε χρόνο και χρήμα ώστε κάποια στιγμή να αρχίσει να παίρνει πίσω κομμάτι των όσων έχει βάλει εδώ και 13 μήνες και δεν είναι και λίγα.

Πως; Όπως γίνεται σε όλες τις ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρίες. Κάνοντας ηχηρές μεταγραφές, ελπίζοντας ότι με αυτές και την επιστροφή στις επαγγελματικές κατηγορίες, ο φίλος του Άρη θα σπεύσει να γεμίσει το γήπεδο, και κυρίως, να εκτοξεύσει τις πωλήσεις των εισιτηρίων διαρκείας. Δυστυχώς όπως παραδέχτηκε σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, Libero, τα περίμενε λίγο καλύτερα τα πράγματα.

Κάτι παραπάνω δηλαδή από τα 1240 διαρκείας που έχουν διατεθεί ώστε αφενός να διευκολυνθεί στην κάλυψη του φετινού μπάτζετ των 2εκ ευρώ και αφετέρου να τονωθεί η ψυχολογία του για να συνεχίσει με όρεξη. Βέβαια υποστήριξε ότι ανεξαρτήτως της συμμετοχής του κόσμου, δεν θα υπάρξει το παραμικρό πρόβλημα κατά τη διάρκεια της χρονιάς προλαβαίνοντας όσους υποστηρίζουν ήδη, ότι θα δημιουργήσει άνοιγμα στο τέλος της σεζόν. Παρά το… ξενέρωμα που αισθάνθηκε κάποιες στιγμές, όπως ρεαλιστικά το περιέγραψε πάντως, και μπουτίκ ετοιμάζεται σε 20 μέρες να ανοίξει και εμπορική συμφωνία με τη ΝΙΚΕ έκλεισε και τουρνικέ ετοιμάζεται να τοποθετήσει στο Βικελίδης ελπίζοντας ότι συν Αθηνά (Καρυπίδης) και χείρα κίνει (κόσμος).

Βέβαια στην εξίσωση οφείλουμε να βάλουμε και το αγωνιστικό. Την ομάδα δηλαδή για την οποία γίνονται όλα αυτά. Ο Πρόεδρος του Άρη ελπίζει ότι με το ρόστερ που υπάρχει, η ομάδα του Νίκου Αναστόπουλου θα παίξει ελκυστικό ποδόσφαιρο, και πηγαίνοντας τραίνο στο πρωτάθλημα (άντε και μια καλή πορεία στο Κύπελλο) θα αναγκάσει τον κόσμο να εισρεύσει στο γήπεδο, κόβοντας εισιτήρια και γενικά… καταναλώνοντας. Ποιος οπαδός δεν «γουστάρει» την ομάδα του βλέποντάς την να κερδίζει. Ειδικά αυτός του Άρη που βίωσε διαδοχικά σοκ την τελευταία τετραετία και ψάχνει μια διέξοδο χαράς. Να ξέρει ότι πηγαίνοντας στο γήπεδο θα περάσει σε γενικές γραμμές ένα ευχάριστο δίωρο. Για να ξαναπάει!

Δεν ξέρω πως θα λειτουργήσουν στο θυμικό του κόσμου οι δηλώσεις του Θόδωρου Καρυπίδη και το παράπονο που έβγαλε. Έτσι όπως φαίνεται, κάθε μέρα που θα περνά, κάθε μικρή ή μεγάλη νίκη που θα σημειώνει σε όλες τις δραστηριότητες που διέπουν την ΠΑΕ Άρης, θα κερδίζει και την εμπιστοσύνη όλου και μεγαλύτερους μέρους του κόσμου για να εκφραστεί αυτή στη συνέχεια σε μαζική παρουσία του στο γήπεδο και στις πάσης φύσεως εκδηλώσεις της ομάδας. Δυστυχώς πέρα από τους αντιπάλους στο γήπεδο, τους ορατούς και αόρατους εχθρούς του Άρη, ο Καρυπίδης καλείται να κάμψει και τη συσσωρευμένη καχυποψία του αρειανού. Μέχρι στιγμής πάντως ό, τι υποσχέθηκε, χωρίς ποτέ να υποστηρίζει ότι είναι μια μηχανή που κόβει χρήμα, το έφερε εις πέρας. Για να συνεχίσει όμως να το κάνει όσο ανεβαίνει το επίπεδο, οι απαιτήσεις και ο ανταγωνισμός με τα θηρία, θα χρειαστεί τη μεγάλη κινητήριο δύναμη του Άρη, που ήταν πάντα ο κόσμος του! Μη τα κάνουμε περίπλοκα. Απλά είναι τα πράγματα…